
Pamiętacie rodzeństwo: Adę i Jamiego? Kilka miesięcy temu ukazała się wzruszająca książka Wojna, która ocaliła mi życie. Teraz przyszedł czas na ciąg dalszy. Wojna, która wybuchła między Niemcami i Anglią w 1940 roku, trwa nadal. Minęło zaledwie kilka dni od wydarzeń z pierwszej części. Susan, opiekunka rodzeństwa, stara się o to, by jedenastoletnia Ada zaczęła normalnie chodzić. Dziewczynkę czeka poważna operacja i wszyscy mają nadzieję, że stopa będzie wkrótce pracowała prawidłowo. Tymczasem okazuje się, że kwestia stopy nie jest jedynym problemem. Nawarstwiają się też inne, które związane są z nową sytuacją. To relacje dzieci między sobą, relacje Ady i jej brata do Susan. Codzienna rzeczywistość też nie jest łatwa. Susan straciła przecież dom, wprawdzie pomaga jej lady Thorton, ale i ona pewnego dnia ni stąd ni zowąd wprowadza się do tej trójki, ponieważ zmusza ją do tego wojenna rzeczywistość. A życie z tą osobą do łatwych nie należy. Wydaje mi się, że dużo miejsca w tej części zajmują wątpliwości, strach. Sytuacja gęstnieje, gdy lord Thorton przywozi 16-letnią Ruth, pochodząca z Drezna Żydówkę. Z początku każdy podchodzi do Niemki z rezerwą, ale wszyscy powoli nabierają przekonania, że to nie jest wróg.
W tej części autorka koncentruje się nie tylko na losach Ady i Jamiego. Poza nimi jest też cała grupa postaci, którzy w tych wojennych czasach są poddawani próbie, są dotknięci różnymi problemami i nieszczęściami. Każdy z nich ma swoje troski, zmartwienia. Lady Thorton umiera ze strachu o syna, który walczy na wojnie. Ruth nie wie, co dzieje się z jej rodziną, a zwłaszcza babką. Jej, Żydówce, trudno odnaleźć się w kraju, który został zaatakowany przez Hitlera. Nie ma się co dziwić, że słowo „niemiecki” wywołuje u wielu z początku frustrację. Ada gubi się w domysłach, analizuje przeszłość i zachowanie matki, powraca myślami do tego, co już było, obawia się o przyszłość, czasami jest rozchwiana uczuciowo i emocjonalnie. Jednak akurat w tym przypadku nie ma się co dziwić – dziewczynka naprawdę dużo przeszła – wiedzą o tym czytelnicy pierwszej części, która niekiedy aż rozdzierała serducho.
Ta część dużo poświęca zagadnieniom tolerancji, stosunku do innych. Warto być dobrym, bo dobro wraca. Ważna książka – podobnie jak i pierwsza część została dostrzeżona i doceniona przez krytyków. Jedna z ciekawszych powieści dla dzieci o wojnie. I co cenne – szczególnie dla nas – wyjątkowo okrutnie doświadczonych przez ostatnią wojnę, ciekawy opis wydarzeń z zupełnie innej, jakże odległej, jednak niemniej ciekawej, perspektywy. Pewnie dzieci tego tak nie odbiorą, ale ja tę książkę polecam również i rodzicom- dlatego tak zwracam tutaj uwagę na to.
Wiek 9+
Wydawnictwo Entliczek